Vengeance in the chronicles written in old anatolian turkish

Chronicles that were written in many aspects of social life, including daily life, entertainment and sports, at a time when history writing was beginning to show some methodology, describe vengeance as a sentiment that is required to survive and succeed. In acts of vengeance narrated in chronicles, social structure manifests itself over three axes, namely religion (Christian-Muslim), status (ruler-subject) and gender (men-women). In some cases, an act that is too trivial to cause a feeling of vengeance warrants revenge simply because of the social structure involved. Reasons for revenge in chronicles are divided into two categories: social reasons such as observing a different religion or denomination, apostasy, claiming to be prophets, uprising, bribery and personal reasons such as jealousy, lack of protocol, murder of someone in the family. Vengeance is enacted in two different ways: direct with the religious assistance or ploys and indirect with collective punishments such as occupation, exile, pillage and individual punishments such as selling as slaves, killing by weapons, decapitation, burning, skinning, confinement, filling the mouth with dirt. Since all acts of vengeance become public to a certain degree, its aftermath is discussed in detail. Therefore, the public nurtures different sentiments as celebration, mourning and regret after the act of revenge. Victims try to find some ways to avoid revenge indirectly with the assistance of Prophets (Mohammad or Jesus Christ) or Khidr and directly with his own survival plan such as flight, converting, paying tribute.

Vengeance ,

Apostasy ,

Gender ,

Uprising ,

Protocol ,

Tribute ,

Old Anatolian Turkish ,

Ottoman Historiography ,

Tarih yazıcılığının bir metot izlemeye başlandığı dönemde yazılan ve gündelik yaşam, eğlence, spor vb. birçok sosyal konuda veriler sunan tevârîhlerde intikam, hayatta kalmak ve başarı elde etmek için gerekli bir duygu olarak tarif edilir. Tevârîhlerde intikam alma durumunda sosyal yapının din (Hıristiyan Müslüman), statü (yöneten yönetilen) ve cinsiyet (kadın erkek) bakımından üç farklı yapıda ortaya çıktığı görülür Bazen öç duygusu yaratmayacak kadar önemsiz bir davranış, sosyal yapı nedeniyle çok büyük cezalandırılmaları gerektirir. Tevârîhlerde intikam konusunun geçtiği kısımlar incelendiğinde sebepler açısından farklı dinden veya mezhepten olma, din değiştirme, peygamberlik iddiası, isyan, rüşvet gibi toplumsal sebeplerin yanı sıra kıskançlık, protokol kurallarına uymama, aileden birinin öldürülmesi gibi bireysel sebepler olmak üzere iki türde olduğu görülür. İntikam alma türlerinde kullanılan yöntemler incelediğinde dolaylı (dini yardım veya hile ile) ve doğrudan olmak üzere iki farklı yol izlendiği görüldü. Doğrudan intikam almalarda toprakların ele geçirilmesi, evlerin boşaltılması, yağma gibi toplumsal cezalandırmalar ile esir olarak satma, silahla öldürmek, attan düşürme, başını kesme, yakmak, derisini yüzmek, özgürlüğünü kısıtlamak, ağzına toprak doldurmak gibi bireysel cezalandırmalar şeklinde uygulanır. Her intikamın bir yönüyle toplumsal olması sebebiyle, intikam sonrası yaşananlar ayrıntılı biçimde anlatılır. Bu nedenle intikam alındıktan sonra toplumda kutlama, yas tutma ve pişmanlık gibi farklı tepkiler oluşur. Kurbanların Muhammet ve İsa Peygamberlerin veya Hızır'ın yardımıyla intikamdan kurtuldukları dolaylı yolların yanı sıra k

İntikam, ,

İhtida, ,

Cinsiyet, ,

Ayaklanma, ,

Teşrifat, ,

Haraç, ,

Eski Anadolu Türkçesi, ,

Osmanlı Tarih Yazıcılığı ,