Kuşa dönüşme öykülerinin simgesel anlamlar içerdiği açıktır. Efsanelerdeki Kuş-kadın motifi zamanla periye dönüşmüştür. Türklerin İslamlığı kabul etmeleriyle gökten gelen bu kuş ya da perilerin zamanla kötü olaylara neden olan olumsuz figürler olarak kabul edilmeye başlandığını görürüz. Ancak masallarda kuşa dönüşen kız motifi sürmüştür. Kuşa dönüşen kadınlar ve göl teması da şamanizm kaynaklı bir tema olup, gökyüzünden gelen bereketli ruhların yaradılışın başladığı suda döllenip, doğurduktan sonra gökyüzüne geri döndükleri inancını gösterir. Hem uçabilen, hem yüzebilen hem de karada dolaşabilen kuş kadınlar yaradılışın gök, yer ve su unsurlarını oluştururken, evrenin üç alanı olan hava-su-toprak döngüsünü tamamlarlar.