Makale özeti ve diğer detaylar.
Tasavvuf kültüründe, insanın en büyük düşmanı, kendi nefsi ve benliğidir. Bunun için başkalarıyla uğraşmak yerine, kendi nefsini ıslah edip kötülüklerden uzaklaşarak ondan intikam almak yoluna gidilmiştir. Çünkü benlik ve nefis, eğitilmediği takdirde insanın ebedi hayatını tehlikeye sokabilecek bir özelliğe sahip olur. Nefis, eğitilerek yaratıcının razı olduğu bir dereceye yükselebilir. XVIII. yüzyıl mutasavvıf şairlerinden Erzurumlu İbrahim Hakkı Divanında, nefsin olumlu ve olumsuz (genellikle olumsuz) bazı özelliklerine vurgu yapılmıştır. Bu yazıda, ilgili eserden seçilen örneklerle nefsin bazı özellikleri üzerinde durulacaktır.
In Sufism, the greatest enemey of a man is his self and his flesh. For this reason, Sufism taught one to keep away from evil and thereby take revege from his flesh. Unless flesh and self is disciplined, they will pose a threat to man's eternal life. The flesh, by training, may rise to a degree which is acceptable to God. A 18th century sufi poet, Erzurumlu İbrahim Hakkı, wrote about the positive and negative (generally negative) aspects of the flesh in his book Hakkı Divanı. This article ennumerates a selection of verses on some of the properties the flesh as expounded in this work.