Makale özeti ve diğer detaylar.
Türkiye'de siyasal tarihi ve sivil-asker iliskisini Süleyman Demirel'siz incelemek mümkün degildir. Demirel hakkında degiskenliginin anlasıldıgı ve en fazla tartısıldıgı konuların basında askeri müdahaleler karsısındaki tutumu gelmektedir. Demirel askeri müdahalelere farklı tepkiler vermis, özellikle 28 Subat döneminde önemli farklılık olmustur. Demirel'in askeri müdahaleler karsısındaki tutumundaki birçok etkenleri sınırlamadan konunun incelenmesi mümkün degildir. "Demirel - askeri müdahaleler sorunsalını" açıklamayı en basta ideolojiler saglayacaktır. Askeri müdahalelere olan etkisi bakımından merkez sagın ideolojileri ya da ideolojik unsurları bes ayrı baslık altında incelenebilir: demokrasi, dini muhafazakârlık ve laiklik, siyasal devletçilik, milliyetçilik ve Atatürkçülük. Bu siyasal unsurlar Demirel'de karsı olmadan ittifak etmeye kadar birçok sekilde askeri müdahalelere yaklasımda etkili olmustur. Bunun sonucu olarak, Demirel'in askeri müdahalelere olan tepkisinde 27 Mayıs sonrasında, 12 Mart ve 12 Eylül'de önemli bir devamlılık yasanırken, sadece 28 Subat'ta kısmi kopus yasanmıstır. Sonuçta, Demirel'in askeri müdahaleler karsısındaki tutum degisiklikleri ideolojilerin, merkez sagın ve nihayetinde Türk siyasal yapısının degisiklikleridir.
It is impossible to consider the political history and civil-military relation in Turkey without Süleyman Demirel. His attitude towards military interventions is one of the most argued and complicated issue about Demirel. He reacted differently to military interventions and great difference existed especially in the 28 February era. It is impossible to consider the topic without restricting the several effects behind the attitudes of Demirel towards military interventions. Ideologies can basically explain "the issue of Demirel - military interventions". The ideologies or ideological elements of central right related to military interventions can be categorized into five: democracy, religious conservatism and secularism, political statism, nationalism and Kemalism (Atatürkçülük). These political elements had different influences on approaches of Demirel to military interventions changing from opposition to alliance. As a result of this, a serious continuation existed after 27 May, 12 March and 12 September, while a partial rapture in the 28 February in the reaction of Demirel to military interventions. In conclusion, the different attitudes of Demirel toward military interventions are the differences of ideologies, central right and so the Turkish political structure.