Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalışmada, ko(y)-fiilinin “izin verme” anlam birimini işaretlediği yapılar üzerinde durulmuştur. Türkçenin tarihî metinlerinde ve yaşayan bazı ağızlarında, hem ko(y)-hem de ko(y)ma-fiillerinin genellikle emir veya istek eklerini almış olan fiillerle birleşmesi sonucunda, ko(y)-+ fiil + emir/istek eki şeklinde bir analitik yapı kurulmuştur. Bunun yanında, sadece ko(y)ma-fiilinin isim-fiil eki-mAK ve yönelme hâli eki+A’yı almış olan bitimsiz fiillerle birleşmesi sonucunda, fiil + -mAK + A + ko(y)ma- ya da unsurların yer değiştirmiş olduğu ko(y)ma- + fiil + -mAK + A şekillerinde analitik yapılar oluşmuştur. Söz konusu bu analitik yapılar, kullanıldığı cümlelerde bir hareketin gerçeklemesine duruma göre “izin verme” ya da “izin vermeme” ifadelerini dile getirme işlevine sahiptir.
In this study, it has been put emphasis on the structures which marks the “permitting” morpheme of ko(y)-verb. As a result of the combination of both ko(y)- and ko(y)ma- with the verbs that take the imperative and optative suffixes in the historical texts of Turkish and some living dialects, an analytical structure as ko(y)- + verb + suffix of imperative/optative was formed. Beside this, as a result of the combination of ko(y)ma- verb with the infinite verbs take -mAK infinitive suffix and +A dative suffix, the analytical structures as verb + -mAK + A + ko(y)ma- or a different form of it as ko(y)ma- + verb + -mAK + A were formed. These analytical structures have the functions of articulating “permitting” or “no permitting” expressions according to verification situation of an action in the sentence.