Makale özeti ve diğer detaylar.
Bu çalısmanın amacı, Cumhuriyet döneminde arsivcilik alanındaki gelismeleri incelemek ve günümüzdeki duruma iliskin tespitler ve önerilerde bulunmaktır. Belgeler ve yayınlar yoluyla veri toplama teknigi kullanılarak elde edilen veriler, betimleme arastırma yöntemi kullanılarak sonuca ulastırılmıstır. Türkiye, Osmanlı mparatorlugu'ndan zengin bir arsivsel miras devralmıstır. Pek çok ülkede olmayan bu zengin arsiv, önemi nispetinde bir ciddiyetle ele alınmamıstır. Çünkü arsivcilik biliminin öteden beri bütünsel olarak ve önemle ele alındıgını söylemek zordur. Bunda toplumsal ve kültürel yapı, bilime önem vermemek ve Batı'nın arsivcilik bilgisinden yeterince faydalanamamak etkili olmustur. Arsivcilik egitimindeki durumumuzu da arsivcilige bakısımız belirlemistir dogal olarak. Yapılması gereken, geç de olsa baslayan kurumsallasmayı sürdürmek ve tamamlamaktır.
The purpose of this study is to examine developments in the field of archival during the Republic, identify the present situation and to offer suggestions. Data, collected from documents and publications, will be evaluated with the description research method and results will be reached. Turkey took over a rich archival heritage from the Ottoman Empire. The rich archive which doesn't exist in many countries has not been treated with institutionalism and seriousness. It is hard to say that archival science has been dealt with a holistic and significant approach for many years. Social and cultural structures, not giving importance to science and not being unable to benefit sufficiently from the West archival information may have been effective on this approach. Our level of education in archival has also naturally determined our view of archival. From now on, what needs to be done is to continue and try to complete the institutionalism in archival which had a late start.